Elżbieta Błeszyńska
o architekturze przestrzeni
wnętrze - kontekst przeżycia
Streszczenie
Praca ta ma posłużyć jako bodziec, którego celem jest wywołanie niepokoju u czytelnika.
Zbyt machinalne, komercyjno - funkcjonalne traktowanie
przestrzeni urbanistyczno architektonicznej
sprowokowało mnie do napisania jej.
Jednokierunkowe, wyłącznie inżynierskie rozumienie pojęcia przestrzeni
popchnęło mnie do tego typu rozważań.
Jak kreować zastaną przestrzenią,
jak wyodrębnić myśl w przestrzeni urbanistycznej?
Jak budować nowe domy aby nie naruszyć kontekstu miejsca,
jednocześnie podkreślić jego wartości w przestrzeni?
Jak uwzględniać coraz to nowsze wartości współczesnego człowieka,
zmieniającego się wraz z rozwojem cywilizacji tak, aby nie zerwać z tradycją?
Moje rozważania zawarte w tej pracy mają wywołać refleksję u odbiorcy projektanta.
Powinny one wstrząsnąć rutyną, pobudzić niepewność i skłonić do zadania sobie pytania:
czym jest przestrzeń architektoniczno - urbanistyczna?
Przestrzeni tej nie możemy oceniać wyłącznie miarą obiektywną,
musimy uwzględnić subiektywny odbiór związany z percepcją. nazywając to kontekstem miejsca.
Szybki rozwój przestrzeni urbanistycznej zagęszczanej budynkami
nie wkomponowanymi w zastaną sytuację,
prowokuje do tego typu rozważań.
Obserwowana i oceniana jest przestrzeń architektoniczno - urbanistyczna.
Celowo pominięty jest krajobraz w jego pełnym przyrodniczo - kulturowym zakresie.